A- İlk vapura son binen olamadım ama son vapura ilk binen oldum. Tüm vapur bana bakıyor. Oysa sorumluluk bir duygudur. Gözle görünmez.
Sorunluluk duygum var benim. Son dakkaya bırakıyorum her işimi desem rahatlarlar mı ki?
B- Acıktım.
Tost, börek, boyoz, simit, gevrek ve kumru yemek istemiyorum. Poğaçayı bırakalı ise yıllar oldu.
Kahvaltı neredeyse iki kişilik geliyor, ben de gelince neredeyse hepsini yiyorum. Böylelikle fazla geliyor.
Ne yapsam, bilmiyorum hasılı.
C- "Oruç" diye ibadeti olan bir toplumun "Allah kimseyi açlıkla terbiye etmesin" diye bir duası olması çelişkili değil mi?
D- Bugün vapurda serçeler vardı.
Allah belanı versin Uygar, böceğe çiçeğe, kuşa denize saran adam da mı olacaktın, dedim kendime.
Ayib ediyon abi. Olur böyle şeyler dedi içimdeki çocuk.
İçimdeki çocuğun da götu kalkmış. Eskiden amca derdi bana. Şimdi abi diyo. Eli kulağında, sana ne lan da der mi bu bana yakında?
E- Ne kadar kaçsam da gerçeklerden, işte yanaştı vapur iskeleye...
Ne yiycem lan?
son vapura da son binen olursan sorun çözülebilir zannımca
YanıtlaSil